Weekend Tui

Zaterdag 6 april. Met de trein ga ik naar Tui. Tui ligt op de grens van Spanje met Portugal. Ik ga op bezoek bij Fran. Fran heb ik ontmoet tijdens de jaarvergadering van Amigos da Terra in As Corcerizas (zie blog Jaarvergadering AdT).

Hij haalt mij op bij het station met zijn auto. Eerst rijden we door het dorp Tui naar zijn ronde(!) huis. Hij vertelde mij tijdens de eerste keer dat we elkaar ontmoetten dat hij het huis helemaal zelf heeft gebouwd. De locatie van zijn huis is prachtig: in een dorp aan een weg waar de enige geluiden die je hoort oude tuffende tractoren, vogels en stromend water zijn. Het huis zelf komt me voor als een plaatje uit een kinderboek: gemetselde muren, rieten dak, grote ramen en bamboe omheining. De meubels zijn bijna allemaal van hout. Het huis heeft voor mij een erg zachte en rustgevende uitstraling.

Na een rondleiding gaan we kijken naar de oorsprong van het huis van Fran: we brengen een bezoek aan Santa Tecla. Dit is een dorp van Keltische oorsprong die op een berg in de plaats A Guarda ligt. De huizen van dit dorp zijn rond. Bijzonder is dat je vanaf de top een speciaal uitzicht hebt: aan de ene kant ligt Portugal, in het midden de rivier de Mino (die ook door Ourense stroomt) en aan de andere kant is Spanje. De rivier de Mino mondt hier uit in de Atlantische oceaan. In deze oceaan ligt voor de kust een eiland. Dit eiland is vroeger gebruikt als woonplaats voor mensen met besmettelijke ziekten. We wandelen nog wat rond en bewonderen alle (religieuze) gebouwen die zich op de berg bevinden.

Tijd om iets te gaan eten. Ik heb de keuze uit verschillende locaties. Met het prachtige lenteweer kies ik ervoor om te gaan eten op het strand. Fran raapt een plastic zak vol met plastic afval van het strand op, terwijl ik langzaam (zoals altijd) mijn lunch naar binnen werk. Naast het strandje is een plaats om de was te doen. Deze wasplaatsen heb ik al vaker gezien en zijn kenmerkend voor Galicië.

Volgende bestemming: Portugal. In een dorp gelegen aan de rivier Mino ligt een fort dat het bekijken waard is. We halen 2 vrienden op om met zijn allemaal naar het andere huis van Fran in Portugal te gaan. Hij is een kunstenaar en maakt o.a. sculpturen. Het huis is Fran aan het renoveren om er later een ontmoetingsplek voor creatieve mensen van te maken. Ook heeft hij er een flink stuk grond bij. Het geluid van stromend water is ook hier weer aanwezig, want er bevindt zich een riviertje langs het huis.

Na dit bezoek rust ik wat uit in het ronde huis. s’Avonds gaan Fran en ik nog genieten van een van de vele feesten die ieder weekend in de vele dorpen in Galicië worden gehouden. In Tui wordt dit weekend een feest gehouden ter ere van een of andere heilige die de scheepvaart beschermt. Een standbeeld van deze heilige bevindt zich boven de deur van de kerk. De heilige heeft een boot in zijn hand.

Zondag hebben we minder geluk met het weer: regen. Dat doet mij besluiten om het in het ronde huis rustig aan te doen. Fran heeft de nacht doorgebracht bij zijn moeder die 2 straten verderop woont. Hij brengt mij, erg gastvrij, door zijn moeder gekookt eten. Met zijn familie heeft hij s’middags een etentje. Ik vermaak me door naar Portugese muziek te luisteren en postkaartjes te schrijven. Aan het eind van de middag brengen we nog een bezoek aan een ander fort in Portugal. Dit fort heet Valenca. Het is een enorm groot fort met een omtrek van wel 5 kilometer. Binnen de verschillende verdedigingsmuren bevindt zich een dorp met heel veel winkeltjes. Fran vertelt mij dat je in Portugal kwalitatief goed, maar goedkoop badtextiel kunt kopen. In dit dorp zijn een heleboel van deze winkels.
Als afsluiter wandelen we nog door Tui. We bekijken de kathedraal. Ook hier zie ik weer een badplaats en daar hoort natuurlijk ook het geluid van stromend water bij.

Ik voelde me op en top toerist tijdens dit weekend in Tui. Alleen had ik het geluk een privégids te hebben. EVS brengt me vaak op hele bijzondere plaatsen en in contact met fijne mensen!