Vakantiedagboek dag 6

Dag 6

Vandaag staat er iets spannends te gebeuren. Iets dat te maken heeft met mijn verjaardagskado. Ingrid was de afgelopen dagen al regelmatig druk aan het sms'en met een voor mij onbekend persoon. Ik hoorde regelmatig; "Ja, het wordt woensdag", "nee toch zondag", "misschien gaat het helemaal niet door...".

Uiteindelijk kwam vanochtend het verlossende smsje; 'zorg dat je over 30 minuten op de parkeerplaats van het thermaalbad bent'. Wij dus snel met de auto naar de afgesproken plaats. Terwijl we staan te wachten op die mysterieuze andere persoon begin ik maar een beetje te vissen; bergbeklimmen? canyoning? parapenten? BINGO, we gaan de bergen in om te parapenten! Wat een tof kado! Ter info; Ingrid en ik hebben dit ruim 7 jaar geleden gedaan tijdens onze eerste ontmoeting in Italië. 10 minuten later stopt er een grote jeep met bagage en instructeur. Of we met de Panda konden gaan, want de Jeep (size=2xPanda) had maar 2 stoelen... En oja, we gaan naar de bergen achter Vigo, want alleen daar schijnt de zon vandaag (=120 km verderop). Enigszins verbouwereerd proppen we dan maar alle spullen in ons wagentje en gaan op pad.

Eenmaal boven op de berg is het uitzicht over de baai van Vigo fantastisch. Vrienden van de instructeur zijn er ook bij met hun glijschermen. Tijdens de voorbereidingen denk ik er nog net op tijd aan om Ingrid de autosleutels te geven, want zij zal (na alles op beeld vast te hebben gelegd) naar de eindbestemming rijden.

Er staat een aardig windje op de top en binnen een paar tellen zijn we dan ook vertrokken. Tijdens de vlucht heb ik een cameraatje tot mijn beschikking om alles op beeld vast te leggen. Het is een mooi gevoel om als een vogel boven de bomen en huizen te zweven. Stiekem hoop ik dat we nog een stukje over de baai gaan vliegen, iets wat zeker mogelijk moet zijn in de huidige omstandigheden (het afstandsrecord parapenten staat op ruim 500 km!). Helaas blijkt dat toch een beetje te ver, en staan we na een klein kwartiertje alweer op de grond.

Ingrid is ondertussen met de Panda onderweg naar beneden over de hobbelige zandweggetjes. Gelukkig kan ze achter de volgauto van de parapentvrienden aanrijden, zodat de weg vinden geen probleem is.

Beneden aangekomen is het vliegmateriaal alweer netjes ingepakt. De instructeur stelt nog voor om een 2e (gratis) vlucht te maken. Ik wil deze graag aan Ingrid gunnen, maar helaas wordt het aanbod niet veel later ingetrokken wegens 'te harde wind' op de top...

Het hele spektakel neemt bijna de hele dag in beslag en de avond valt dan ook al bijna als we weer terug in Ourense zijn. Het was een prachtige ervaring om nog vaak aan terug te denken. Ingrid, nogmaals heel erg bedankt!