Mijn eerste werkdag

Met de auto naar het werk, wat een luxe! De vriendin van Carla zet ons voor de deur af waarna ze naar haar eigen werk vertrekt. Gisteren het plakkaat ‘Amigos da Terra’ op het gebouw al gezien tijdens de interessante Spaanse rondleiding van Marcos. We nemen de trap, want met de lift is niet goed voor het milieu en een beetje beweging in de ochtend (10 uur) is een goed begin van de dag!

Ik word door Marcos met trompettergeluiden aangekondigd. Handen schudden en voorstellen. Alweer aardige en enthousiaste mensen! Gelijk een rondleiding over de grote verdieping langs de werkkamers, sanitaire voorzieningen, keuken, voorraadkast, kopieerruimte en een bibliotheek die tevens dienst doet als vergaderruimte. Op het kantoor in Ourense werken 4 mensen, 3 vrouwen (Analia, Raquel, Maria en 1 man (mentor, Angel). Met ons drieën als vrijwilligers zijn we dus met een club van 7.

Voor de vrijwilligers is er een eigen werkruimte met 3 computers. Ik heb toevallig de computer bij het raam. Dan kan ik zwaaien naar mijn collega die in een andere ruimte zit te werken. Ik installeer mezelf, eigen toetsenbord en muis erbij. Uitleg van Angel hoe je bij belangrijke documenten komt in Linux Ubundu. De rest van de ochtend ben ik bezig met uitvogelen hoe het muisklikprogramma van Linux werkt, welke (Spaanse) tekens waar zitten op mijn toetsenbord en of bepaalde sneltoetsen het doen. Knippen en plakken om de plaats van de speciale tekens op mijn toetsenbord te markeren. Er zal vast een makkelijkere manier zijn om dit te wijzigen, maar ik heb geen zin om het uit te zoeken. Knippen en plakken op je eerste werkdag is immers ook een leuke bezigheid! In het kader van rustig beginnen is dit ideaal. ;-)

Pauze in een café dat biologische producten serveert. Gezellig met zijn allen rond een tafel achterin. Ik zit naast een vrouwelijke collega die goed Engels spreekt en waarmee ik waarschijnlijk ga samenwerken aan projecten met als thema ‘Climate Change’ en ‘Waste’. Er wordt gevraagd op welk gebied mijn zendorganisatie werkt. Helaas weet ik het niet precies en moet ik het antwoord schuldig blijven. Sorry Corné! Op de vraag waarom ik heb gekozen voor Spanje is mijn antwoord ‘Spaans is een wereldtaal, dus dat is altijd handig’. Waarom Amigos da Terra? ‘Ik vind het leuk dat Amigos da Terra aan verschillende thema’s op het gebied van milieu werkt’. De collega’s willen weten of ik al een beetje Spaans spreek. Ik krijg complimenten dat ik veel begrijp met alleen een cursus van 5 weken. ‘Ik luister goed’ is mijn reactie. Carla maakte gisteren dezelfde opmerking. Het is natuurlijk erg vleiend als mensen je al gelijk complimenten maken. Hopelijk kan ik hun verwachtingen qua vooruitgang in het leren van de taal waarmaken!

Rond half 3 s’ middags gaan Marcos, Carla en ik thuis eten. Even slapen en dan weer de warme middag in. Het is meer dan 30 graden. Carla vertelde me dat de stad Ourense in een dal ligt en dat dit waarschijnlijk de reden is dat de warme lucht er blijft hangen. Goed dat ik niet alleen winterkleding bij me heb!

De rest van de dag vermaak ik me met het proberen te begrijpen van de Galicische informatie over projecten van Amigos da Terra. Rond 7 uur naar huis. Morgen met zijn drieën met de auto naar As Corcerizas, het educatieve centrum van Amigos da Terra, gelegen in de bergen op 50 kilometer van Ourense. Een waslijst aan klussen die gedaan moeten worden. Later in de week met collega’s een bezoek brengen aan een proeftuin waar zaden van allerlei eetbare producten worden gekweekt. Het ontmoeten van mijn leraar Spaans staat ook nog op het programma.

De eerste werkdag was er een vol variatie. Ik ben reuze benieuwd naar wat de rest van de week gaat brengen!

P.S. Ondanks onbeperkte toegang tot internet pas ik de frequentie van het posten van de reisverhalen aan aan mijn lichamelijke gesteldheid. Ik kan me voorstellen dat ik na een dag of aantal dagen computerwerk geen energie meer heb om weer een tijd achter de computer te kruipen. Ik heb plezier in het schrijven van een verhaal, maar het kost veel tijd voor het af is.

P.P.S. Het kan zijn dat ik later gemaakte foto’s toevoeg aan een eerder gepost verhaal, omdat ik vind dat ze bij het betreffende verhaal passen. Daarom het verzoek regelmatig eens door het fotoalbum te bladeren om te kijken of er iets nieuws is toegevoegd.