Weer thuisthuis
Blijf op de hoogte en volg Ingrid
05 Juli 2013 | Nederland, Rotterdam
Vrijdag 5 juli 2013. Ik ben weer thuis in Rotterdam.
Op het vliegveld van Barcelona zag ik gisteren een reclametekst wat ik wel erg toepasselijk vond:
España, el destino que llevas dentro
Dentro de ti hay un poco
De su arte y su cultura,
Un poco de mar y de montaña,
De sus sabores y de su forma de vivir.
Zeker weten dat ik een stukje Spaanse manier van leven meeneem naar Nederland! Ik hoop wat ik geleerd heb ook te kunnen toepassen in mijn leven na EVS. De laatste dagen in Spanje werd mij door verschillende mensen gevraagd wat ik van Spanje meeneem. Mijn antwoord was: het hart. Ik weet niet precies hoe ik dat moet uitleggen, want misschien denken jullie nu wel: maar wij Nederlanders hebben ook een hart hoor… Ik denk dat de zon, de relaxte manier van leven-in-het-nu, veel buiten zijn een andere levensinstelling is en dat wij in Nederland wat meer gereserveerd zijn. Zo stond ik in Santiago in de rij om het vliegtuig in te gaan, begint de man-in-pak voor mij een uitleg te geven aan andere mensen in het Engels en daarna praatte ik nog even in het Spaans met hem. Zegt ie: ik geloof dat de Spaanse mensen meer open zijn, want ik denk niet dat een Nederlander of Duitser of iemand van de noordelijker gelegen landen zomaar een gesprekje met een vreemde begint terwijl je wacht. Misschien zit daar wel wat in!
Gister werd ik verwelkomd door Oskar, mijn ouders en zusje op Schiphol met een spandoek, ballonnen en heel veel bloemen. Echt heel lief, want de enige persoon die ik verwachtte was Oskar, de anderen waren een verrassing!!
Vandaag iets erg Nederlands gedaan om weer een beetje te wennen:
Oskar heeft me geleerd hoe ik moet fietsen op de wielren fiets van zijn vader, terwijl hij op zijn nieuwe stalen wielrenros reed. We hebben een rondje met kanalen, plassen en bruggen in de omgeving gefietst. Nog een softijsje (typisch Nederlands?) gegeten met uitzicht op een haventje met bootjes, molens en natuurlijk heel veel water.
Stiekem moet bekennen dat ik af en toe het uitzicht van een berg met veel bomen verwachtte, maar het enige ‘hoge’ aan de horizon een molen was....
Ook vond ik het buiten erg stil toen ik zonet de fiets weer binnen zette. Het is zonnig weer, maar waar zijn de mensen?? Ik geloof dat ik een heleboel terrassen verwachtte met pratende, lachende mensen, met heel veel leven.... Tja, dat ‘buitenleven’ hebben we in Nederland nu eenmaal niet.
Zoals jullie wel merken is het weer wennen om in Nederland te zijn! En zoek ik nog een manier om deels de Spaanse manier van leven te integreren in mijn leven in Nederland. Zoals de Spanjaarden heel vaak zeggen: poco a poco.... Beetje bij beetje, daar vind ik wel een weg in. Komt helemaal goed!
P.S. Het blog over de Camino is in de maak!
Op het vliegveld van Barcelona zag ik gisteren een reclametekst wat ik wel erg toepasselijk vond:
España, el destino que llevas dentro
Dentro de ti hay un poco
De su arte y su cultura,
Un poco de mar y de montaña,
De sus sabores y de su forma de vivir.
Zeker weten dat ik een stukje Spaanse manier van leven meeneem naar Nederland! Ik hoop wat ik geleerd heb ook te kunnen toepassen in mijn leven na EVS. De laatste dagen in Spanje werd mij door verschillende mensen gevraagd wat ik van Spanje meeneem. Mijn antwoord was: het hart. Ik weet niet precies hoe ik dat moet uitleggen, want misschien denken jullie nu wel: maar wij Nederlanders hebben ook een hart hoor… Ik denk dat de zon, de relaxte manier van leven-in-het-nu, veel buiten zijn een andere levensinstelling is en dat wij in Nederland wat meer gereserveerd zijn. Zo stond ik in Santiago in de rij om het vliegtuig in te gaan, begint de man-in-pak voor mij een uitleg te geven aan andere mensen in het Engels en daarna praatte ik nog even in het Spaans met hem. Zegt ie: ik geloof dat de Spaanse mensen meer open zijn, want ik denk niet dat een Nederlander of Duitser of iemand van de noordelijker gelegen landen zomaar een gesprekje met een vreemde begint terwijl je wacht. Misschien zit daar wel wat in!
Gister werd ik verwelkomd door Oskar, mijn ouders en zusje op Schiphol met een spandoek, ballonnen en heel veel bloemen. Echt heel lief, want de enige persoon die ik verwachtte was Oskar, de anderen waren een verrassing!!
Vandaag iets erg Nederlands gedaan om weer een beetje te wennen:
Oskar heeft me geleerd hoe ik moet fietsen op de wielren fiets van zijn vader, terwijl hij op zijn nieuwe stalen wielrenros reed. We hebben een rondje met kanalen, plassen en bruggen in de omgeving gefietst. Nog een softijsje (typisch Nederlands?) gegeten met uitzicht op een haventje met bootjes, molens en natuurlijk heel veel water.
Stiekem moet bekennen dat ik af en toe het uitzicht van een berg met veel bomen verwachtte, maar het enige ‘hoge’ aan de horizon een molen was....
Ook vond ik het buiten erg stil toen ik zonet de fiets weer binnen zette. Het is zonnig weer, maar waar zijn de mensen?? Ik geloof dat ik een heleboel terrassen verwachtte met pratende, lachende mensen, met heel veel leven.... Tja, dat ‘buitenleven’ hebben we in Nederland nu eenmaal niet.
Zoals jullie wel merken is het weer wennen om in Nederland te zijn! En zoek ik nog een manier om deels de Spaanse manier van leven te integreren in mijn leven in Nederland. Zoals de Spanjaarden heel vaak zeggen: poco a poco.... Beetje bij beetje, daar vind ik wel een weg in. Komt helemaal goed!
P.S. Het blog over de Camino is in de maak!
-
05 Juli 2013 - 19:49
Marian :
WELKOM THUIS!
-
05 Juli 2013 - 22:00
Suus:
Hey zus...zeker zal t wennen voor je zijn, maar je vindt wel een weg! Dat komt helemaal goed :) xx -
05 Juli 2013 - 22:00
Suus:
Hey zus...zeker zal t wennen voor je zijn, maar je vindt wel een weg! Dat komt helemaal goed :) xx -
05 Juli 2013 - 23:56
Janneke:
Welkom thuis en nu lekker pomoloog doen,relax 'met Oskar.wie weeT tot gauw -
06 Juli 2013 - 07:34
Esther:
Hey!!! Dat zal idd even wennen zijn ...terug in Nederland. Je heb in ieder geval mooi weer meegebracht -
06 Juli 2013 - 18:39
Maria:
Ha Ingrid,
Net zoals je in Spanje begon zul je stapje voor stapje de Nederlandse draad weer oppakken. Een voordeel is dat je genoeg bekende mensen om je heen hebt en de taal en gewoontes kent. Misschien een idee.... Wie weet gaat die racefiets wel een steentje bijdragen aan het "buitenleven" zodat je onderweg ook verschillende mensen gaat tegenkomen :)) Vraag maar aan Oskar...
Nogmaals Welkom Thuis.
xxxxx Maria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
